In 2009 start een groep de aanleg van een Sheanoten plantage.
Belangrijk doel is het tegengaan van grond erosie, de bomen dienen als windbrekers. Een Sheanoten boom is veelzijdig in gebruik: De noten kunnen worden verkocht op de plaatselijke markt en aan fabrieken als grondstof voor zeep. Het afval kan dienen als kunstmest of voer voor dieren. De vruchten kunnen ook dienen als voedsel. Dus inkomensverbetering voor de vrouwen. De dode takken kunnen worden gebruikt als brandstof, hieraan bestaat een grote behoefte.

Er is land in gebruik gekregen en bewerkt en er zijn zaden gepoot van de Sheanut boom, een boom die goed wil groeien in Ghana. De vrouwen zorgen zelf voor het zaaien, planten en verzorgen van de boomgaard. Helaas duurt het wat langer dan verwacht, voordat de bomen winst gaan opleveren, vanwege droogte en loslopend kleinvee.

Projectleidster Clothilda brengt regelmatig verslag uit. De omheining is niet goed genoeg en wordt verbeterd. In 2011 wordt een tweede plantage aangevraagd voor een tweede groep. Intussen worden er ook andere soorten bomen bij geplant. In het droge seizoen zijn er problemen met het water. Het moet van te ver komen. Pogingen om met de hand twee waterwellen aan te boren mislukken na maanden van hakken.