Ligging      
De  republiek Ghana ligt aan de westkust van Afrika, aan de Golf van Guinea,  ongeveer 750 km ten noorden van de evenaar. Ten noorden ligt Burkina Faso, aan  de oostkant ligt Togo en aan de westkant Ivoorkust. De hoofdstad is Accra.

Bevolking  
De bevolkingsgrootte is ruim 27 miljoen.  De officiële taal is Engels.  In Ghana leven ruim 80 verschillende stammen vreedzaam samen op een oppervlakte  zeven keer zo groot als Nederland. Iedere stam heeft zijn eigen taal en eigen  cultuur. Muziek, dans en kunst zijn dan ook in overvloed aanwezig. In  vergelijking met andere Afrikaanse landen doet Ghana het goed: de politiek is  stabiel, de democratie goed verankerd en de economische mogelijkheden groot.  Toch blijft de ontwikkeling bij westerse landen ver achter. Vooral  gezondheidsvoorzieningen ontbreken; daardoor is de kindersterfte hoog en de  levensverwachting laag. Gemiddeld worden mensen slechts 65 jaar. Oppervlakte: 7 x Nederland. 35  % heeft tekort aan voedsel, rondkomen van 2 dollar per dag.

Historie
Rond 1700 werd het Ashanti koninkrijk gesticht.   De grootste  etnische groep in Ghana, de Akan, domineert de samenleving al sedert de  veertiende eeuw. Dit koninkrijk kende een hoge organisatiegraad en een sterk  leger, dat de handel in goud en slaven controleerde. Langs de kust, door de `Portugezen  en later de Nederlanders aangemerkt als de Goudkust, ontstonden  handelsnederzettingen en forten. De Britten arriveerden in de achttiende eeuw  in Ghana, in eerste instantie alleen om te handelen. Als gevolg van de  Frans-Britse rivaliteit in de regio vielen de Britten in 1874 echter het  Ashanti koninkrijk binnen en riepen de Goudkust uit tot een Britse kolonie.

In 1951 werden de eerste constitutionele verkiezingen voor een nationale regering  gehouden, onder het gezag van de Britse kolonisator.   In  1957 verwierf Ghana als eerste Afrikaans land volledige onafhankelijkheid.   Het land werd geleid door Kwame Nkrumah, die nog steeds bekend staat als  één van de grootste voorvechters van een Pan-Afrikaans ideaal.  Dit duurde  tot 1966   Tot 1981  kwamen, al dan niet met geweld gepaard gaande, machtsovernames geregeld voor.  Militaire en burgerregimes wisselden elkaar af.   Huidige  president: Nana Akuto-Addo.

Ghana en  Nederland  
De  betrekkingen tussen Nederland en Ghana dateren uit de tijd, dat Ghana nog  Goudkust heette. Er werd al eeuwen geleden goud in de grond gevonden,  opgegraven en verhandeld. Afrika werd toen geleidelijk veroverd en  gekoloniseerd door West-Europese landen. De eigenaren van de Verenigde  West-Indische Compagnie deden dat voor het toenmalige Nederland. Maar zij  werden niet alleen rijk van de goudhandel,  zij verdienden eind 17e begin 18e eeuw ook ‘goud’ aan de  handel in mensen. Tienduizenden mannen werden in de stammenoorlogen gevangen  genomen en door o.a. de Ashanti-stam als slaven aan de Nederlanders verkocht,  maar eveneens aan Engelsen en Portugezen. Samengepakt in de ruimen van  vrachtzeilschepen werden ze naar West-Indië vervoerd, waarbij duizenden slaven  onderweg het leven lieten. Op de suikerplantages in de Caribean en Noord- en  Zuid-Amerika werden zij te werk gesteld. De schepen transporteerden vervolgens  suiker naar Europa en voeren dan volgeladen met Nederlandse textiel en geweren  naar de Afrikaanse Goudkust. Er staan nu nog meer dan 20 forten of hun ruïnes  langs de Ghanese kust, waar de slaven hun ellendige transport naar ‘de West’  moesten afwachten. De namen herinneren nog aan de Nederlandse eigenaren, zoals  Fort Amsterdam, Leydsaamheid, Goede Hoop. Niet eerder dan in 1860 verbood de  Nederlandse regering de slavenhandel, een verbod dat pas 3 jaar later in  Suriname en de Nederlandse Antillen van kracht werd.

Onderwijs 
Op  het gebied van onderwijs timmert Ghana flink aan de weg.   Uit  rapporten blijkt dat deelname aan het basisonderwijs voor zowel meisjes als  jongens de laatste jaren is toegenomen. Wel blijkt dat kinderen uit steden  vaker naar school gaan dan kinderen die op het platteland leven  Alle provinciehoofdsteden krijgen in elk geval  een middelbare school. En natuurlijk gaan er meer jongens naar school dan  meisjes. In totaal kan ongeveer ruim 64 procent van de vrouwen en 81 procent  van de mannen in Ghana lezen en schrijven.

Kunst en  cultuur  
Dansen,  vlechten, pottenbakken   In  Ghana leven ruim twintig stammen met ieder hun eigen traditionele gebruiken.  Het is land is dus rijk aan verschillende danssoorten, muziekstijlen en  kunstuitingen. Ghanezen hechten sterk aan hun rijke traditie en daardoor  blijven ook oude gebruiken, overtuigingen en uitingen in tact. De Ashanti, die  in het centrum van het land wonen, hebben het meest van hun gebruiken bewaard.  In en rond de stad Kumasi zijn tal van herinneringen te vinden aan hun  gloriejaren in de 18e en het begin van de 19e eeuw. Maar ook in andere steden  is cultuur kleurrijk aanwezig. Overal tref je handwerk zoals weven, vlechten,  pottenbakken of hout bewerken. Traditionele muziek bestaat vooral in de vorm  van percussie. Een meer moderne vorm van dansmuziek is het zogenoemde  highlife-stijl.

Tropisch  klimaat  
Ghana  heeft een tropisch klimaat: gemiddelde, dagelijkse temperaturen van tussen de  20 en de 35 graden. In het zuiden liggen een aantal flinke tropische  regenwouden  Naar het noorden toe wordt  de invloed van de Sahara steeds duidelijker. Het is daar droger en warmer dan  aan de kust. In het oosten van Ghana ligt Lake Volta, het grootste stuwmeer ter  wereld. Over het algemeen is het Ghanese landschap vlak; bergen zijn er tot een  hoogte van zo’n 900 meter.

Beschermde  natuur  
Problemen op het gebied van natuur en milieu zijn ontbossing, erosie en watervervuiling.  In een aantal nationale parken is de natuur beschermd, zoals het Mole National  Parc en het Digya National Park. In tegenstelling tot andere Afrikaanse  natuurreservaten zijn de parken in Ghana nog niet ontdekt door het  massatoerisme. De natuur is hierdoor ongerept en dieren zoals olifanten, apen, krokodillen  en herten zijn niet gewend aan de aanwezigheid van mensen. Doel van de regering  is het zogenoemde duurzaam toerisme naar de parken uit te breiden. De regering  heeft een aantal internationale verdragen getekend die de natuur beschermen en  de biodiversiteit die het land rijk is in stand houdt.

Anti-bosbrand  
Op  het gebied van milieu zijn er ook diverse hulpprojecten. Zo wordt met het geld  van ontwikkelingssamenwerking onder meer gewerkt aan verbetering van het  management van nationale parken, het opzetten van een anti-bosbrand campagne en  de invoering van een Ghanees bossencertificaat. Het certificaat zorgt er onder  meer voor dat de biodiversiteit van de bossen – de aanwezigheid van  verschillende plant- en diersoorten - in tact blijft.